حقوق زنان در ازدواج موقت (صیغه) در قوانین ایران موضوعی حساس و پیچیده است. این نوع ازدواج که در فقه شیعه به رسمیت شناخته شده، دارای برخی ویژگی‌های خاص است که آن را از ازدواج دائم متمایز می‌کند. همراه دلتامگ باسید.
حقوق زنان در ازدواج موقت
در زیر به برخی از حقوق زنان در ازدواج موقت اشاره می‌کنیم:
مهریه: مهریه در ازدواج موقت باید مشخص و تعیین شده باشد و زن حق دارد که آن را مطالبه کند.
حقوق مالی: زن در ازدواج موقت حق نفقه ندارد مگر اینکه این موضوع به طور خاص در عقد ذکر شده باشد.
فرزندان: فرزندان حاصل از ازدواج موقت حقوقی مشابه فرزندان حاصل از ازدواج دائم دارند، از جمله حق ارث.
ارث: زن و شوهر در ازدواج موقت از یکدیگر ارث نمی‌برند مگر اینکه شرایط خاصی در عقد مطرح شده باشد.
جدایی: زن در ازدواج موقت نیازی به طلاق ندارد و پایان مدت عقد به معنای پایان ازدواج است. در صورتی که مدت عقد ناتمام مانده باشد، شوهر می‌تواند بقیه مدت را ببخشد و عقد را پایان دهد.
عده: زن پس از پایان مدت ازدواج موقت باید عده نگه دارد که معمولاً دو دوره قاعدگی است. اگر باردار باشد، مدت عده تا زمان تولد فرزند ادامه دارد.
این موارد تنها بخشی از حقوق و تکالیف زنان در ازدواج موقت است و ممکن است در موارد خاص، شرایط متفاوتی اعمال شود. آگاهی دقیق از حقوق و وظایف در این نوع ازدواج نیازمند مشورت با یک کارشناس حقوقی یا دینی است.
شرایط لازم برای ازدواج موقت
ازدواج موقت (صیغه) در فقه شیعه دارای شرایط خاصی است که باید رعایت شود تا عقد معتبر باشد. این شرایط شامل موارد زیر می‌شود:
تعیین مدت: مدت زمان ازدواج موقت باید مشخص و معین باشد. این مدت می‌تواند از چند دقیقه تا چندین سال باشد، اما باید به‌وضوح در عقد ذکر شود.
تعیین مهریه: مهریه در ازدواج موقت باید قبل از عقد تعیین و مشخص شود. بدون تعیین مهریه، عقد باطل است.
رضایت طرفین: هر دو طرف (زن و مرد) باید با ازدواج موقت رضایت کامل داشته باشند و این رضایت به‌صورت لفظی اعلام شود.
صیغه عقد: صیغه عقد باید به زبان عربی خوانده شود، مگر اینکه طرفین نتوانند به عربی صحبت کنند؛ در این صورت می‌توان صیغه را به زبان دیگری خواند. صیغه باید به‌صورت صحیح و با الفاظ مشخصی خوانده شود.
اذن ولی: برای دختری که باکره است، اذن ولی (پدر یا جد پدری) لازم است، مگر اینکه دختر قبلاً ازدواج کرده و از شوهر خود جدا شده باشد یا ولی او بدون دلیل موجه از دادن اذن خودداری کند.
نبود موانع شرعی: هیچ‌کدام از طرفین نباید در وضعیت‌های ممنوعیت شرعی برای ازدواج قرار داشته باشند. برای مثال، زن نباید در عده طلاق یا وفات باشد.
اهلیت: هر دو طرف باید بالغ، عاقل و دارای قصد و اراده باشند.
این شرایط باید به طور دقیق رعایت شوند تا ازدواج موقت معتبر باشد. نادیده‌گرفتن هر یک از این شرایط می‌تواند منجر به بطلان عقد شود. برای آگاهی دقیق‌تر و اطمینان از رعایت تمامی جزئیات، مشورت با یک کارشناس حقوقی یا دینی توصیه می‌شود.
