ناتوانی جسمی برخی افراد مثل سالمندان و کودکان یا افرادی که به هر دلیل بخشی از توانایی جسمانی خود را از دست دادهاند، معماران و طراحان را وا میدارد برای معلولان خانه و مکان های عمومی متناسب با نیازشان را طراحی کنند.
در تعاریف، معلول به کسی میگویند که بخشی از توانایی جسمی، ذهنی و اجتماعی خود را بر اثر حادثهای از دست داده باشد یا به صورت مادرزادی از داشتن این تواناییها محروم باشد.
مجله دلتا با انتشار این مطلب سعی دارد معماران و طراحان شهری را ترغیب کند فضاهای شهری، مسکونی، اداری، تجاری و … را متناسب با نیاز معلولان طراحی کنند.
رمپ، یکی از نیازهای ضروری معلولان جسمی، حرکتی و کسانی است که از ویلچر استفاده میکنند، به سطح شیب داری که بین دو یا چند اختلاف سطح قرار دارد و بین آنها ارتباط برقرار میکند، رمپ گفته میشود.
رمپ مورد استفادهی معلولان علاوه بر خانه در مکانهای عمومی سطح شهر نیز ساخته میشود و دسترسی به اماکن عمومی را برای معلولان فراهم میکند.
معمولاً مکانهایی که ویژگیهای زیر را ندارند، برای معلولان قابل استفاده نیستند:
۱- ورودیهای غیرقابل دسترسی به دلیل تفاوت بین سطوح داخلی و خارجی.
۲- مسیرهای غیرقابل دسترس به دلیل تفاوت در سطح.
۳-عدم طراحی یا نامناسب بودن رمپ.
منظور از طراحی نامناسب رمپ، شیب زیاد، استفاده از مصالح نامناسب در اجرا، طولانی بودن رمپ، در نظر نگرفتن محل استراحت برای رمپهای طولانی و … است.
بهتر است هر جا که پلهها مانع عبور عابران پیاده و کسانی که از صندلی چرخدار استفاده می کنند می شود ، رمپهای استاندارد و متناسب این افراد ایجاد شود. در برخی از فضاها به علت کمبود جای کافی برای اجرای رمپ، رمپهای قوسی شکل، دو طرفه و … ساخته میشود.
رمپهای استاندارد دارای ویژگی هایی همچون عرض و شیب مناسب و طریقهی محاسبه صحیح شیب و … است و در کتابهای مقرارت ملی ساختمان مبحث ۴ به صورت کامل این موارد اعلام شدهاست.
برای دیدن مطالب بیشتر از صفحه معماری و دکوراسیون ، معماری های خاص ، محوطه سازی و مجله دلتا دیدن کنید.
