آب سیاه چشم یا گلوکوم، بیماری چشمی خطرناکی است که معمولاً به صورت تدریجی و بدون علامت آغاز میشود. این بیماری با افزایش فشار داخل چشم ناشی از اختلال در دفع مایع زلالیه همراه است و میتواند به آسیب عصب بینایی و کاهش تدریجی بینایی منجر شود. عواملی مانند سن، سابقه خانوادگی، دیابت و فشار خون بالا، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهند که در ادامه بیشتر به آنها میپردازیم. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب با داروها یا راهکارهای درمانی پیشرفته میتواند نقش مهمی در کنترل آب سیاه و حفظ بینایی داشته باشد.
رزرو نوبت دکتر حسام هاشمیان برای آب سیاه
دکتر حسام هاشمیان، متخصص قرنیه و چشمپزشکی در تهران، در زمینه تشخیص و درمان بیماریهای مختلف چشمی از جمله آب سیاه، جراحی عیوب انکساری، عفونت قرنیه و تاری دید فعالیت دارند.
مطب ایشان در خیابان ولیعصر، روبهروی بیمارستان دی، گاندی دوم، پلاک ۸ واقع شده است. برای اطلاع از هزینه ویزیت دکتر حسام هاشمیان میتوانید به پروفایل ایشان در سایتهای معتبر مراجعه کنید.
عوامل اصلی ایجاد آب سیاه چشم
بیماری گلوکوم، میتواند به آسیب عصب بینایی و در نهایت از دست دادن بینایی منجر شود. این مشکل ممکن است به دلیل انسداد در شبکه ترابکولار، جایی که مایع زلالیه تخلیه میشود، ایجاد شود. همچنین، گرفتگی در رگهای خونی مرتبط با چشم میتوانند باعث کاهش جریان خون و افزایش خطر ابتلا به بیماری چشم شوند.
نقش فشار داخل چشم و عوامل ارثی در ایجاد آب سیاه
گلوکوم، از شایعترین بیماریهای چشمی است که به علت افزایش فشار داخل چشم به وجود میآید. این فشار معمولاً به دلیل اختلال در تخلیه رواناب چشمی ایجاد میشود. تجمع این مایع باعث افزایش فشار داخل چشم شده و به تدریج عصب بینایی را تحت تأثیر قرار داده و بینایی را کاهش میدهد.
همچنین، نقش عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی در بروز آب سیاه چشم بسیار مهم است. اگر فردی در خانواده به این بیماری مبتلا باشد، احتمال ابتلای سایر اعضای خانواده به طور قابل توجهی افزایش مییابد. این وضعیت معمولاً به ارث میرسد و ممکن است ساختارهای چشمی را تغییر داده و زمینهساز افزایش فشار داخل چشم شود .
پیشینه ابتلا به بیماری های چشمی
سابقه بیماریهای چشمی میتواند عاملی مهم در بروز آب سیاه یا گلوکوم باشد. بیماریهایی مانند التهابات داخلی چشم، التهاب قرنیه و مشکلات مربوط به رنگدانههای چشمی، ممکن است عملکرد طبیعی چشم را مختل کرده و فشار داخل چشم را افزایش دهند. این فشار اضافی میتواند به تدریج باعث آسیب به عصب بینایی و کاهش بینایی شود.
افرادی که پیشینهای از بیماریهای چشمی دارند، مانند جراحیهای چشمی، التهابات مزمن یا آسیبهای چشمی، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند. مراقبت منظم و مراجعه به پزشک متخصص چشم، راهی مؤثر برای پیشگیری و کنترل این بیماری است.
ارتباط آب مروارید با آب سیاه
سابقه بیماری آب مروارید نیز میتواند یکی از عوامل مستعدکننده در ایجاد آب سیاه چشم باشد. آب مروارید به علت کدورت عدسی چشم رخ میدهد و ممکن است باعث اختلال در جریان طبیعی مایع زلالیه شود. این اختلال میتواند فشار داخل چشم را افزایش داده و خطر بروز بیماری را به همراه داشته باشد.
افرادی که تجربه بیماری آب مروارید دارند یا در خانواده خود موارد مشابهی مشاهده کردهاند، باید توجه ویژهای به سلامت چشمان خود داشته باشند. انجام معاینات منظم و تشخیص زودهنگام میتواند از آسیبهای جدی به بینایی جلوگیری کرده و امکان مدیریت بهتر بیماری را فراهم کند.
نزدیکبینی و آب سیاه
نزدیکبینی یکی از مشکلات شایع بینایی است که فرد مبتلا به آن در مشاهده اشیای دور دچار مشکل میشود. این وضعیت میتواند ریسک ابتلا به گلوکوم را افزایش دهد. در افراد نزدیکبین، ساختار چشمی ممکن است تغییراتی پیدا کند که منجر به اختلال در جریان مایع زلالیه و در نتیجه افزایش فشار داخل چشم شود.
این فشار اضافی یکی از عوامل اصلی ایجاد آسیب به عصب بینایی و توسعه آب سیاه چشم است. عواملی مانند ژنتیک، استفاده طولانیمدت از دستگاههای الکترونیکی، انجام کارهای نزدیک بدون رعایت فاصله مناسب و نور ناکافی میتوانند نقش مهمی در تشدید نزدیکبینی داشته باشند.
برای کاهش خطر، انجام معاینات منظم چشمی و استفاده از ابزارهای اصلاحی مانند عینک یا لنز ضروری است. همچنین، رعایت بهداشت بینایی، تنظیم زمان استفاده از دستگاههای دیجیتال و استراحت منظم چشم میتواند در پیشگیری از ابتلا به این مشکل موثر باشد.
انواع آب سیاه چشم و علائم آن
گلوکوم در انواع مختلفی بروز میکند که هر یک علائم و ویژگیهای خاص خود را دارند. یکی از انواع نادر این بیماری، آب سیاه حاد است که با علائمی مانند قرمزی شدید چشم، درد ناگهانی و تاری دید ظاهر میشود. این نوع معمولاً به علت خاصی مانند انسداد زاویه چشم ایجاد میشود و به ندرت اولیه است.
اما رایجترین نوع آب سیاه چشم، گلوکوم مزمن یا تدریجی است که بدون علائم مشخص پیشرفت میکند. در بسیاری از موارد، افراد تنها در مراحل پیشرفته بیماری متوجه کاهش بینایی میشوند، زمانی که آسیب وارده به چشم برگشتناپذیر است. این بیماری به دلیل خاموش بودن، نیازمند معاینات دورهای و دقیق توسط چشمپزشک است.
این مشکل ممکن است به دلایل مادرزادی یا اختلالات زاویه چشم ایجاد شود، اما در بیشتر موارد، این بیماری اکتسابی است و با افزایش سن، به ویژه بعد از ۴۰ سالگی، احتمال ابتلا به آن بیشتر میشود.
تشخیص آب سیاه چشم
تشخیص این بیماری نیازمند چکاپهای منظم فشار داخل چشم است. همچنین، در برخی موارد لازم است از عصب بینایی تصویربرداری شده و ضخامت لایههای عصبی اندازهگیری شود.
بررسی میدان دید نیز اهمیت زیادی دارد، زیرا در مراحل ابتدایی بیماری، کاهش میدان دید محیطی رخ میدهد که ممکن است بیمار متوجه آن نشود. در نهایت، با پیشرفت بیماری، دید تونلی ایجاد میشود که کنارههای دید از بین میرود.
در نهایت
آب سیاه چشم یا گلوکوم، یکی از بیماریهای خطرناک و خاموش چشمی است که تنها با تشخیص زودهنگام و مراقبتهای مستمر میتوان از آسیبهای جدی آن جلوگیری کرد. اگر در خانوادهتان سابقهای از این بیماری دارید یا به عوامل خطر مرتبط هستید، معاینههای منظم چشم را جدی بگیرید. آیا شما یا نزدیکانتان تجربهای در مورد این بیماری دارید؟ نظرات و سوالات خود را به اشتراک بگذارید و در مسیر آگاهیبخشی به دیگران مشارکت کنید.